Papier i Pióro

A oto opowiadanie, które przyszło mi do głowy. Zobaczę czy będzie kontynuacja. W każdym razie miłej lektury!                           Miasto Cieni Wokół mnie rozciągają się egipskie ciemności. Wiem to, mimo iż me oczy pozostają zamknięte. Otwieram je i rozglądam się, mimo że widziałam już ten widok setki razy. Próbuje zobaczyć coś przez ogarniającą mnie ciemność. W sumie to nie wiem po co to robię. I tak nic nie zobaczę. Powoli wypuszczam powietrze, które w tamtym momencie znajduje się w mych płucach. Byłam prawie doskonałym cieniem. Prawie. Me czarne włosy, sięgające do bioder idealnie wtapiały się w tę ciemność. A me ubranie? Na sobie miałam nie zmienny struj białą koszule z podwiniętymi do łokci rękawami, a na nogach równie czarne jak me włosy getry i takie same trampki. Na mej szyi widniał srebrny medalion zegarkiem w środku. Jedyną rzeczą wyróżniającą się były me lodowe oczy. Po chwili egipskie ...

Cóż przepraszam, że taki czas nic nie wstawiałam. A więc proszę i koniecznie napiszcie co sądzicie o Alexandrze!                                     Tajemnica Pozytywki                                              Rozdział IV                                                             Rodzeństwo Merigolg Młody mężczyzna przyglądał się posiadłości, w której się wychował. Nie żywił z nią najlepszych wspomnień. Matka, nigdy się nim ani jego siostrą nie zajmowała. Nie zajmowała? To mało powiedziane! Pewnie nawet nie wiedziała jak wyglądają jej dzieci. Nienawidził matki. Z całego serca jej nie na widział.  Bardzi...